Gebroeders Zanders stoppen bij eerste elftal

Maar liefst acht seizoenen speelde hij voor het vaandelteam van Wittenhorst. Aanvoerder Bart Zanders (34) neemt na een mooie tijd als vaste kracht afscheid van het eerste elftal. Daarnaast neemt ook zijn broer Nicky (32) na 14 jaar afscheid van de selectie. Het was natuurlijk niet de eerste keer dat twee broers gezamenlijk in het eerste elftal spelen, maar bijzonder is het wel. 

Start bij Wittenhorst

Zowel Bart als Nicky begonnen hun voetballoopbaan in de jeugd van RKsv Meterik, waar Bart al snel door VVV-Venlo ontdekt werd. Hier doorliep hij vervolgens een jaar of elf de jeugdopleiding van diezelfde club. Via sv Deurne, sv Venray en uiteindelijk weer via sv Deurne, maakte Bart in de zomer van 2014 de overstap naar RKsv Wittenhorst. Gesprekken tussen Wittenhorst en Bart hierover waren al een aantal jaren gaande. Hij speelde hier, destijds onder leiding van Jan Lauers, vervolgens acht seizoenen lang. Nicky kwam als 16-jarige over vanuit Meterik naar de B1 van onze club, toen onder leiding van Math Joosten. Het debuut in Wittenhorst 1 was voor Nicky in het seizoen 2006-2007 uit tegen sv Blerick. Bart geeft te kennen dat hij geen actieve herinnering meer heeft aan zijn debuutwedstrijd voor het eerste elftal.

Samen in het eerste elftal

Mooie herinneringen zijn er voor Bart in overvloed; de bekerfinale van Wittenhorst tegen Gemert die in de verlening uiteindelijk verloren ging (3-2) en de bekerwedstrijd met sv Deurne tegen Feyenoord in stadion de Braak van Helmond Sport. Ook deze wedstrijd ging verloren (0-4), maar de ervaring is er een om nooit te vergeten. “Dat is misschien wel de mooiste herinnering uit die tijd”, aldus Bart.

Hoewel beide heren een verschillende voorgeschiedenis hebben in het voetbal, speelden de gebroeders Zanders de afgelopen seizoenen regelmatig samen in het eerste elftal. Beiden ervaren ze dit als bijzonder om samen te mogen doen: “Bart heeft aardig op niveau gevoetbald, iets wat ikzelf altijd leuk vond om te kijken en te volgen. Ik kreeg het afgelopen jaar dan ook steeds meer plezier in het voetballen, omdat het mogelijk was om samen met Bart op hoog niveau te voetballen”, aldus Nicky. Dat het niet altijd en alleen maar mooi en bijzonder is om met je broer samen te voetballen, legt Bart uit: “Het is soms wat makkelijker als broers om op elkaar te vitten tijdens een wedstrijd, maar dit ben je na het duel ook weer snel vergeten”.

Echter, geheel vanzelfsprekend was samen voetballen in Wittenhorst 1 niet. Nicky, regelmatig geplaagd door vervelende blessures, is volgens Bart een echte liefhebber. “Je weet hoe graag Nicky wil, hij werkt er ook hard voor en ik hobbel in zekere zin altijd vrij gemakkelijk mee. Dan hakt zo’n blessure van Nicky er bij mij ook behoorlijk in.” Blessures zijn lange tijd bepalend geweest voor Nicky en hij zegt hierover: “Voor mij zal altijd een vraag open blijven bij het eerste elftal; 13 jaar geleden heb ik een blessure opgelopen bij het eerste elftal waarvan ik bijna twee jaar heb moeten herstellen. In die tijd ging eerste elftal van de derde klasse niveau naar de eerste klasse. De vraag is dan ook: wat als ik deze blessure niet had gehad?” 

Ongelukkig einde

Nicky’s laatste seizoen eindigde helaas ongelukkig en vroegtijdig door wederom een vervelende blessure: “Het herstel van de blessure vordert gestaag. De strekking is nog niet helemaal terug. Op 18 juli heb ik te horen gekregen dat ze nog een MRI-scan willen maken uit voorzorg. Hiervan krijg ik 2 augustus de uitslag. Ik hoop in ieder geval dat het inderdaad uit voorzorg is, zodat ik weer verder kan met mijn herstel”, aldus Nicky. 

Met zowel Bart als Nicky stopt ook een brok aan ervaring. “Ondanks het soms grotere leeftijdsverschil is de klik tussen de oudere en jongere spelers erg goed en dat is niet altijd zo geweest.” Dit komt de sfeer zeker ten goede; “in het begin van het seizoen wonnen we aardig wat wedstrijden, maar halverwege werden de resultaten minder. Toen hebben we dit als spelersgroep met elkaar besproken en vervolgens merk je dat je als groep naar elkaar toe groeit en dan kun je net als afgelopen seizoen boven verwachting presteren”, geeft Bart aan. Nicky zegt daarover: “Ik loop al wat langer mee in de selectie, wat ik nu heb gemerkt is dat de groep echt een eenheid is, zonder ‘haantjes’, die voor elkaar willen werken.”

Actief blijven binnen Wittenhorst

Bart speelde zijn laatste wedstrijd voor Wittenhorst 1 in de met 0-7 verloren oefenwedstrijd tegen VVV-Venlo waar hij met een publiekswissel naar de kant werd gehaald. Een emotioneel moment vond Bart dit niet; “Je weet dat het je laatste wedstrijd is in het eerste en dat het dan afgelopen is. Daar heb ik natuurlijk zelf voor gekozen en is een beslissing die ik een aantal jaren eerder al had kunnen nemen. Het fanatisme was echter nog te groot om te stoppen met prestatief voetbal.” Bart, vader van een tweeling Thijn en Jord, maakt hiermee ook meer tijd vrij voor het gezinsleven, maar blijft actief in een van de lagere elftallen van Wittenhorst. Nicky, eveneens vader van zoontje Senn zegt daarover: “De intentie was om bij het derde elftal van dit jaar te gaan voetballen samen met Bart. Helaas is het nu afwachten of dit er nog van gaat komen. Daarnaast wil ik graag blijven tennissen. Mensen gaan mij zeker nog vaak terug vinden op het sportpark omdat ik het voetbal te leuk blijf vinden.” Nicky is ook al een aantal jaren lid van de financiële commissie, dus ook als vrijwilliger draagt hij zijn steentje bij voor Wittenhorst.

Tot slot denken de gebroeders Zanders dat de club op dit moment de juiste keuzes maakt met Sjoerd van der Coelen aan het roer. “Ik hoop dat de staf en spelers, maar ook Wittenhorst op deze voet verder blijven gaan”, aldus Nicky. Beide heren wensen het eerste elftal, maar ook zeker het nieuwe O23-team veel succes toe de komende seizoenen.