Geen Mallorca, wel nieuwe mascottes

RKsv Wittenhorst telt in totaal maar liefst achttien seniorenteams. De komende weken praten we bij met onze dames en heren. Hoe erg missen ze het voetbal? Of weegt het gemis van de kantine zwaarder? Hoe hebben ze nog contact met elkaar en hoe volgend seizoen verder? Vandaag de beurt aan Wittenhorst VR1, Wittenhorst 3 en het G-team.

Wittenhorst VR1: promotiestrijd, gezelligheid en neeje mascottes

Op donderdag 12 maart werd de eerste training afgelast vanwege het coronavirus. "Ach", dachten de dames van Wittenhorst: "Volgende week gewoon weer balletje trappen." Helaas zijn de ontwikkelingen rondom het virus minder waar en is er anderhalve maand later nog steeds geen balletje getrapt. 

De meiden missen elkaar. Waar we elkaar voorheen drie keer per week zagen, plus minimaal een stapavond (dus vier keer per week), hebben we elkaar nu al anderhalve maand niet gezien. Gelukkig hoeft niet iedereen elkaar te missen. De trainer en Sanne zitten samen in quarantaine, Manon en Carin ook en hier wordt nog een derde koppel aan toegevoegd! Lianne en Celine zitten ook samen in quarantaine. Nu is het zo dat Celine heel graag wil dat Robin een baby krijgt, maar het leek altijd alsof Celine meer behoefte had aan een baby dan Robin zelf. Dus dacht Robin: "Ik sluit een weddenschap die ik toch wel win: er komt pas een baby als jij een vriendin krijgt." Celine heeft zich dus aan deze weddenschap gehouden en Robin ook, want in november verwachten zij en Jordi hun eerste kindje! Dat worden volgend seizoen dus twee mascottes!

Ook de derde editie van 'Mallorca' hebben we na de nieuwe maatregelen van 21 april wel uit ons hoofd gezet. De meiden balen hier allemaal erg van en zijn hier al creatieve oplossingen voor aan het zoeken. Zo wordt 'Mallorca 3.0.' misschien wel gehouden in Villa Roeffen met de gestolen unicorn zwemband van Maud en ontzettend veel alcohol. Zoals Nina dan zou zeggen: "We gaan helemaal naar de gedver."

Nu even over serieuze voetbalzaken. De dames deden het dit seizoen niet slecht ondanks alle blessures. Er werd gestreden voor promotie naar de 1^e klasse en dit leek aardig goed te lukken. Ook de trainer was het hier mee eens en heeft daarom weer voor 1 jaar bijgetekend bij Wittenhorst. De dames missen de gezelligheid in de kantine en op het voetbalveld. Maud mist haar croky paprika chips, Michelle mist haar snoepzak waar ze altijd maar de helft van opeet en Richard en Hans missen hun welverdiende pilsje na de trainingen en wedstrijden. In de Snapchat-groep van de dames komen dagelijks nog leuke posts om elkaar een beetje op de hoogte te houden. Toch zouden de dames graag weer een balletje trappen op het voetbalveld van Wittenhorst. Om de dames toch een beetje in de gaten te houden, kun je hun Instagram-pagina (@wittenhorstvr1) volgen!

Wittenhorst 3: yes, degradatie! Of toch neet?!

Wij missen het voetballen ontzettend en het voetbal ons. Al bij de start van het seizoen hadden wij één duidelijke doelstelling: na het glorieuze kampioenschap en de leegloop die daarop volgde, moesten wij kosten wat kost degraderen. 

Vanaf de eerste competitiewedstrijd stonden de neuzen allemaal dezelfde kant op, namelijk richting de 4e klasse. Twee gelijke spelen en een hele bult nederlagen zorgden voor een opperbeste stemming in de kleedkamer, de kantine en in de stamkroeg! Zingend, swingend en drinkend baanden wij ons een weg door de 3e klasse en de derde helften. 

Totdat….. corona. Nu dreigt handhaving in de 3e klasse. De geldschieter van het derde elftal is achter de schermen al druk bezig met het binnen hengelen van nieuwe spelers en het verbeteren van lopende contracten, zodat de trainer in de nieuwe jaargang een succesvolle ploeg neer kan gaan zetten. Dit allemaal hopelijk in de 4e klasse. Als dit lukt, zou het in de kleedkamer, de kantine en in de stamkroeg nóg iets gezelliger kunnen worden dan dat het afgelopen seizoen al was. Om de heren toch een beetje in de gaten te houden, kun je hun Instagram-pagina (@wittenhorst3) volgen!

Het G-team: helaas geen Special Olympics, maar volgend seizoen weer een nieuwe kans

De meesten hebben moeite met het contact dat ze missen en zeker voor deze groep is het belangrijk dat het vaste ritme van trainen en wedstrijden vervallen is. Ze zullen hier in het nieuwe seizoen zeker last van hebben. Niet alleen fysiek maar ook lichamelijk. Maar het ergste vinden ze nog dat de Special Olympics niet doorgaat. Dit is een geweldig evenement waar ze allemaal naar uitkeken. Maar we hopen iedereen volgend seizoen weer te zien in goede gezondheid!