JO17-1-trainer Jerino Lekatompessy op zijn plek bij Wittenhorst

Beter iets later dan nooit. Het is van toepassing op de entree van JO17-trainer Jerino Lekatompessy binnen onze vereniging. Jerino startte begin oktober, toen het seizoen al enkele weken onderweg was, als nieuwbakken trainer van de JO17-1. Inmiddels zitten zijn eerste maanden binnen onze club erop. De hoogste tijd voor een terugblik.

Het was een aantal weken terug feest bij de JO17-1. De ploeg handhaafde zich op zaterdag 10 december middels een 1-1 gelijkspel tegen Deurne in Divisie 7. Een prima prestatie van het elftal van trainer Jerino Lekatompessy. Toen de JO17-1 medio augustus weer op het trainingsveld verscheen, was het nog niet duidelijk wie nou precies de nieuwe trainer zou worden. “Begin oktober belde Wittenhorst mij op”, blikt Jerino terug. “Ik had dit jaar nog geen club, aangezien ik in de coronatijd ben gestopt. Ik had net een huisje gekocht en werd voor de eerste keer vader, dus had niet direct meer de drang om een team te trainen. Mijn energie ging vooral naar de kleine. Dat vond ik veel te leuk.” 

Zoals het echte trainers betaamt, gaat het dan naar verloop van tijd weer kriebelen. Zo ook bij Jerino. “Ik wilde graag weer als trainer beginnen, maar wel bij een club die de organisatie heeft staan, op jeugdgebied de dingen voor elkaar heeft en een goed eerste elftal heeft. In onze buurt is dat voor mijn gevoel alleen bij Wittenhorst het geval. In dat opzicht was het toevallig dat ze belden; ik heb toen gezegd dat ik graag op gesprek wilde. In dat gesprek heb ik mijn visie uitgelegd. Die sloot bijna naadloos aan op de visie die Wittenhorst heeft. Zodoende was het al vrij snel duidelijk dat we op één lijn zaten.”

Jerino besloot zich na het tweede gesprek eens langs de lijn van een duel van de JO17-1 te melden en was positief verrast. “Ik zag het thuisduel tegen Groene Ster (dat eindigde in een 1-1 gelijkspel) en zag een heel gedreven team. Dat gaf de doorslag om ook daadwerkelijk aan de slag te gaan.” Jerino, die in het dagelijks leven mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op het gebied van werk en privé begeleidt, is ondertussen een aantal maanden actief binnen onze club. Hij nam zijn schoonvader Jurgen Ottenheym mee als assistent-trainer. Jerino heeft een duidelijk beeld bij Wittenhorst gekregen: “Er heerst echt en familiegevoel, zowel voor als na de wedstrijd. De betrokkenheid de vele vrijwilligers en ouders vind ik heel erg positief. Knap dat een club in een groot dorp daar de aandacht aan kan geven. Ik ben ook goed ontvangen door iedereen binnen de club en de groep. Dat was voor mij een voorwaarde om naar een langere termijn te gaan kijken. Ik ben immers geen trainer die een jaar ergens zit en dan weer gaat. Over die langere termijn gaan we deze of volgende maand praten.”

Nadat hij vijf jaar de jeugd van VVV trainde, stond Jerino achtereenvolgens aan het roer bij de JO19-1 en het eerste van Sportclub Irene, het eerste elftal van Kwiek Venlo en daarna bij de JO19-1 van JVC Cuijk. Hij heeft dus veelal spelers van oudere leeftijden getraind. Toch bevalt de leeftijdsgroep van de JO17-1 hem ook. “In het methodische en didactische moest ik wel even een stapje terug, maar dat is ook een hele leuke uitdaging. Mijn kracht als trainer zijnde ligt vooral in het kunnen motiveren van individuen om uiteindelijk de stap naar het eerste elftal te kunnen maken. Ik haal er momenteel meer energie uit om met een JO17 of JO19 progressie te boeken dan heel erg op resultaat te spelen binnen het eerste elftal.” Toch lukte dat laatste afgelopen weekend dus ook, waardoor Jerino na de winterstop vanaf het begin aan ontwikkeling en een goede klassering in Divisie 7 kan bouwen.