Throwback Thursday: Het kampioenschap van '66

We schrijven het seizoen 1965-1966: de glorietijd van de jaren ‘50 ligt inmiddels achter ons en Wittenhorst maakte zich op voor haar tweede opeenvolgende seizoen in de Derde Klasse. Waar tussen 1947 en 1953 maar liefst vier kampioenschappen werden gevierd en er tot 1964 in de Tweede Klasse werd gespeeld, lukte het dit voorafgaande seizoen niet om de terugkeer naar deze klasse te bewerkstelligen. Uiteindelijk zouden, in hetzelfde jaar waarin Geoff Hurst met een hattrick Engeland de wereldtitel bezorgt, de Horstenaren na twee seizoenen weer terugkeren in de Tweede Klasse.

Jan Schatorjé keerde terug bij Wittenhorst. In 1963 sloot hij zijn actieve carrière af bij VVV-Venlo, waarna hij zich richtte op een trainersloopbaan in het amateurvoetbal. Terugkeren bij zijn oude liefde lag voor de hand. De opdracht was niet mals: het eerste elftal terug laten keren in de Tweede Klasse. Hij kon hierbij rekenen op enkele spelers welke later de stap naar het profvoetbal zouden maken: een jonge doelman genaamd Ed Derix en de goaltjesdief Ton van Elst. Tons voorhoedepartner, Lei Versteegen, zal bij menig (doel)verdediger nog lang bij zijn gebleven.

Thei Lemmen, middenvelder van het kampioenselftal uit ’66, haalde in gesprek met Paul Coppus enkele anekdotes aan: “We hadden een uitstekend elftal met Ed Derix (welke zonder handschoenen speelde) als zeer goede keeper en verder een uitstekend scorend duo in Lei Versteegen op links en Ton van Elst in de spits. Ton heeft later nog bij VVV gespeeld en Lei was gevreesd voor zijn oerharde vrije trappen (echte kogels vanaf 25 meter). De mooiste tegenstanders vond ik Tiglieja en Sportclub Irene uit Tegelen. De lastigste tegenstander was Belfeldia. Een seizoen later in de Tweede Klasse liep het duel tegen deze ploeg in Horst danig uit de hand, mede door toedoen van de zwakke scheidsrechter. Met het toenmalige 4-2-4 systeem liep ik op het middenveld heel wat meters!".

Bij vele supporters zullen enkele wedstrijden voor altijd in het geheugen gegrift blijven. Wat te denken van Stormvogels – Wittenhorst (1-4). De scheidsrechter moest zijn heil in ijltempo richting kleedlokaal zoeken. Het was een spijkerharde wedstrijd, waarbij (zelfs) Jan v.d. Sterren en Lei Versteegen over een harde wedstrijd spraken. Of de wedstrijd Wittenhorst – Vitesse Gennep (4-2), waarbij Versteegen in volle vaart op weg was naar een doelpunt, waarmee de promotie werd bezegeld.

De meest memorabele wedstrijd van dat seizoen zal waarschijnlijk Wittenhorst – VOS (3-0) zijn. Maar liefst 1500 toeschouwers vonden hun weg naar Sportpark Ter Horst en men zag de Horstenaren de rivaal uit Venlo werkelijk op alle gebieden aftroeven. Een passage uit een verslag van deze wedstrijd luidt: “In de zestiende minuut werd doelman Pijnenburg van VOS verslagen door een keiharde inzet van de uitstekende halfspeler Thei Lemmen. De bal sloeg tegen de onderkant van de lat en het was de altijd attente Ton van Elst die de terugspringende bal in het doel liep: 1-0.”

Na het behaalde kampioenschap speelde Wittenhorst 1 nog één seizoen in de Tweede Klasse. Vervolgens duurde het maar liefst 26 jaar voordat men zich weer Tweede Klasser mocht noemen: Na het kampioenschap in de Derde Klasse in 1993, promoveerde men eindelijk weer naar de Tweede Klasse, waar in 1995 zelfs de titel werd gepakt.