Van der Coelen: “Er staat een gezonde basis voor de toekomst”

Het eerste seizoen van Sjoerd van der Coelen als hoofdtrainer van Wittenhorst 1 zit erop. De oefenwedstrijd tegen VVV-Venlo betekende het einde van een lang maar succesvol seizoen. Tegen de verwachtingen van velen in, eindigde ons eerste elftal op de tweede plaats in de 1^e klasse en had er uiteindelijk in de nacompetitie meer ingezeten. Daarnaast kregen veel jeugdspelers de kans en werd deze ook gegrepen. In een uitgebreid interview blikken wij met hem terug én kijken we vooruit op het nieuwe seizoen.

Tijdens het welkomst interview in juni vorig jaar, vertelde je dat Wittenhorst 1 weleens een gevaarlijke outsider zou kunnen worden. Menigeen zal jou toen voor gek hebben verklaard. Op basis waarvan deed je toen die uitspraak?

“Op basis van het feit dat ik weet dat, wanneer je een hecht team kunt creëren van jongens die goed met elkaar om kunnen gaan en dicht bij elkaar staan, jongens boven zich uit kunnen gaan stijgen. Dat zie je vaak bij een club die veel met ‘eigen’ jongens werkt. Daarnaast kreeg ik ook voldoende signalen vanuit de club dat er, ondanks het vertrek van veel goede spelers, een goede groep jonge spelers stond met veel potentie. Eerlijkheidshalve had ik met ‘outsider’ meer in gedachten dat we een periode mee konden doen; ik had niet verwacht dat we mee zouden kunnen doen om de tweede plaats. De uitdaging is natuurlijk wel om dit meerdere jaren te herhalen”, aldus Sjoerd.

“We kunnen nog veel beter”
 

In De Limburger werd onlangs beschreven dat Wittenhorst zichzelf overtroffen heeft afgelopen seizoen. Ben jij het eens met die stelling?

“Nee, want wanneer je jezelf overtreft, ben je beter dan dat je eigenlijk kunt zijn. Wij hebben onszelf niet overtroffen, omdat ik vind dat wij nog veel beter kunnen. Wat ik knap vind, is dat we over een langere periode gedurende het seizoen een goed niveau hebben kunnen behalen. Zo spelen we bijna nooit gelijk. Dit tekent de groep: tot het einde willen strijden en doorgaan en altijd blijven geloven in de overwinning. Doordat we vanaf het begin heel gestructureerd zijn begonnen, zagen we al snel de contouren van wat we voor ogen hadden terug in het veld. Dit heeft er ook mede voor gezorgd dat we aan het einde van het seizoen een mooie reeks neer konden zetten die uiteindelijk tot de tweede plaats heeft geleid. Maar: we kunnen dus zeker nog beter.”

“Er staat een gezonde basis voor de toekomst”

Je zult, ondanks de bittere nasmaak van de nacompetitie, met veel voldoening terugkijken op het afgelopen seizoen. Waar ben je het meest trots op?

Van der Coelen: “Betreft die nasmaak: dit was de eerste keer in mijn trainerscarrière dat ik écht 24 uur nodig had om een nederlaag te laten bezinken. Ik vond dat we in alles beter waren dan Minor en dat we onszelf zó tekort hebben gedaan door onszelf niet te belonen; daar heb ik lang last van gehad.”

“Trots ben ik op het feit dat we veel jonge jongens hebben kunnen inpassen in een team waarin een heel duidelijke structuur staat over hoe we willen verdedigen en aanvallen. Dat we die basis zo stevig hebben kunnen neerzetten, daar ben ik trots op. Het meest trots ben ik misschien nog wel op het feit dat we van de drie groepen, Wittenhorst 1, Wittenhorst 2 en de JO19-1, een groep hebben kunnen maken die meer en meer naar elkaar is toegegroeid. Daarbij wil ik benadrukken dat we dit met z’n allen hebben gedaan. We hebben altijd korte lijnen gehad met de staf van de JO19-1 en Wittenhorst 2, waardoor we gedurende het hele seizoen prettig hebben kunnen samenwerken. Er staat een gezonde basis voor de toekomst.”

“We groeiden als team meer en meer naar elkaar toe”
 

Mede doordat je met een jonge groep werkt, die volop in ontwikkeling was en is, liep je ook tegen tegenvallende resultaten en teleurstelling aan. Denk aan de bekeruitschakeling of de grote nederlaag tegen Geldrop. Wat heb(ben) jij en jouw ploeg hiervan geleerd?

Sjoerd: “Ik ben ervan overtuigd dat je veel leert van iedere teleurstelling. Hier word je wijzer van. Het belangrijke hierin, is dat we ons als team niet van de wijs hebben laten brengen na een teleurstelling. We zijn altijd vast blijven houden aan onze spelintenties en afspraken. Het is heel belangrijk om rustig te blijven na een minder resultaat en om geen overhaaste of emotionele beslissingen te nemen. Als we langs de kant aanvoelden dat het team tijdens een wedstrijd iets anders nodig had, zijn we dwingender of scherper gaan coachen. We bleven de lat samen hoog leggen.”

Een mooi voorbeeld van samen leren en elkaar vertrouwen, was de week waarin we verloren van Susteren (uit) en Venlosche Boys (thuis). Hierna bekeken we als ploeg beelden van deze wedstrijden en viel ons op dat we elkaar op bepaalde momenten niet inspeelden, terwijl dit eenvoudig kon. Spelers gaven aan dat ze op bepaalde momenten zich niet zeker voelden om een bepaalde bal te spelen. Door open en kwetsbaar met elkaar dit gesprek aan te gaan, zijn er zaken naar én met elkaar uitgesproken, waardoor we als groep meer naar elkaar zijn toegegroeid. Dit zal er mede voor gezorgd hebben dat we daarna de stijgende lijn hebben weten te vinden. Veel wedstrijden die met één goal verschil werden beslist, wonnen we. We groeiden als team meer en meer naar elkaar toe en hadden er alles voor over om die drie punten over de streep te trekken.”

Zonder andere spelers tekort te doen: van welke speler(s) ben jij qua ontwikkeling het meeste onder de indruk?

“Inderdaad: zonder anderen tekort te doen. De speler waarvan ik het meeste onder de indruk ben, is Nick Driessen (op de foto in het midden, red.). Tijdens gesprekken voorafgaand aan dit seizoen, gaf hij aan dat hij twijfelde om door te gaan, mede vanwege de stevige concurrentie op zijn positie. Gelukkig hebben we hem een toekomstbeeld kunnen schetsen waarin hij genoeg potentie zag om binnen Wittenhorst door te groeien en zichzelf te ontwikkelen. Vanaf de voorbereiding heeft Nick zich eigenlijk vrijwel direct in de ploeg gespeeld. Hij is heel bepalend en op een positieve manier dwingend. Hij durft tijdens trainingen een stevige tik uit te delen en tijdens de wedstrijd jongens aan te spreken en fel te coachen. Hij is al snel een bepalende speler geworden, heeft scorend vermogen en is daarnaast ook heel erg met zichzelf aan de slag gegaan. Hij heeft het heel snel, heel goed opgepakt”, aldus een tevreden hoofdtrainer. 

“Het gevoel bij de club is goed”
 

Je hebt je contract met twee jaar verlengd, wat ongebruikelijk is in het amateurvoetbal. Waarom wilde jij ook met twee jaar verlengen? Je kunt het ook jaar voor jaar bekijken…

Van der Coelen: “Normaal gesproken ben ik ook van de jaarcontracten. Hiermee bouw je zowel voor jezelf, maar ook als club zijnde, zekerheid in voor het geval een samenwerking niet naar verwachtingen verloopt. Daarnaast weet de club ook dat ik nog altijd de ambitie heb om in de toekomst hogerop te gaan en uiteindelijk in het profvoetbal terecht wil komen. Hier zijn we open en eerlijk over naar elkaar toe. Tijdens de gesprekken met de technische commissie en de spelersraad bleek echter al snel dat de samenwerking van alle kanten naar tevredenheid verloopt en het gevoel bij de club is goed. De technische commissie gaf aan dat ze voor de komende jaren een plan hebben uitgestippeld, waarin veel plek is voor het grote aantal jeugdspelers wat er aan zit te komen. Ze zien in mij de juiste trainer om de komende jaren dit proces, samen met mijn staf, te leiden en verder vorm te geven.” 

De spelersgroep blijft grotendeels intact. Er vertrekt een aantal spelers en daarnaast keren Tom Spreeuwenberg en Willem Heijnen terug.

“De spelersgroep blijft inderdaad grotendeels intact. Wel is het zo dat met Bart Zanders onze aanvoerder en meest ervaren speler stopt, net als zijn ervaren broer Nicky. Dit vang je niet zomaar op. Eén van zijn mogelijke opvolgers, in mijn ogen Sven van Ooijen, heeft ervoor gekozen om een stapje terug te doen. Jammer, omdat ik in hem iemand zie die deze positie goed kan invullen. Ik heb daarnaast veel vertrouwen in Ruben van Helvoort, die fit aan het worden is na een blessure en Tom Driessen heeft de laatste maanden van het seizoen laten zien klaar te zijn voor het grote werk. Wat dat betreft worden we er in de breedte wellicht iets minder op, maar zit er voldoende talent achter om weer te bouwen.”

“Dirk Scheres heeft ervoor gekozen om lager te gaan voetballen. Enerzijds begrijpelijk, omdat de combinatie met het voetbal, zijn rol bij de JO19-1, werk en privéleven veel tijd in beslag neemt. Anderzijds stond hij er dit seizoen als wij hem nodig hadden op belangrijke momenten in belangrijke wedstrijden; dat gaan we zeker missen. Ditzelfde geldt ook voor Niek van der Sterren, die ervoor kiest om in zijn woonplaats Hegelsom te gaan voetballen. Hij heeft dit seizoen veel minuten kunnen maken op een mooi niveau en heeft hier veel geleerd. Hij gaat zeker nog stappen maken en daar wens ik hem veel succes bij. Met Willem halen we veel ervaring en persoonlijkheid terug en daarnaast iemand die veel kan betekenen voor de jonge jongens. Van Tom weet ik dat hij voor doelpunten kan gaan zorgen, als hij ervoor kan zorgen dat hij topfit is en het niveau haalt wat wij van hem verwachten. Hiermee gaan we samen aan de slag en ik ben ervan overtuigd dat hem dit gaat lukken”, aldus Sjoerd. 

Wittenhorst start aankomend seizoen met een O23 elftal, wat Wittenhorst 2 vervangt als hoogste opleidingsteam. Hoe kijk jij tegen deze nieuwe stap aan?

Sjoerd: “In eerste instantie was ik niet direct enthousiast. Ik ben trainer van het eerste elftal en hier heb je te maken met spelers van verschillende leeftijden. Wanneer ervaren spelers na een blessure weer terugkeren, konden ze altijd bij Wittenhorst 2 op een mooi niveau ritme opdoen, voordat ze terugkeerden in het elftal. Dit vangnet valt nu weg, waardoor ze op een andere manier dit ritme op moeten gaan doen.

Vanuit het oogpunt van de club begrijp ik het zeker. Afgelopen seizoen speelde het tweede elftal, wat grotendeels bestond uit jonge spelers, tegen teams als ZSV en Volharding 2. Hierin speelt een x-aantal jongens wat jarenlang in het eerste heeft gespeeld. Qua fysiek en vooral ervaring kunnen onze jonge jongens hier niet tegen opboksen. In de O23-competitie verwacht ik dat het spel toch meer op en neer zal gaan, met veel aanvallende intenties en voetbalontwikkeling tegen spelers van hun eigen leeftijdscategorie. Uiteindelijk goed voor de club, want de jongens hebben na hun jeugdopleiding nu vier jaar de tijd om aan te sluiten bij het eerste elftal.

In sommige gevallen lukt dit niet. Ze zullen dan uitstromen naar een lager elftal of in een ander geval terugkeren naar hun kerkdorp. Hiermee vervullen we ook een regionale functie en geven we iets terug aan deze dorpen. We hebben per slot van rekening ook van deze jongens mogen genieten in de hogere jeugdteams.”

Tenslotte: is er nog iets wat jij wil vermelden wat niet ter sprake is gekomen? 

“De club is volop in ontwikkeling en op meerdere vlakken bezig om verder door te groeien. Het ‘mooiste’ voorbeeld vind ik het meest trieste moment van het afgelopen jaar: de dood van Guus Janssen. De communicatie van de club, de snelheid waarmee werd gehandeld, de acties die op touw werden gezet, de activiteiten die werden georganiseerd: daar was ik zeer van onder de indruk. De verbroedering was zichtbaar en voelbaar en daarmee liet de club, haar leden en vrijwilligers zich van hun beste kant zien.”

“Als afsluiting wil ik een speciale groep bedanken, die gedurende het seizoen is ontstaan. We hebben een gezellige groep ouders van spelers die wekelijks langs de kant staan. In de loop van het seizoen zijn zij meer naar elkaar toegegroeid, hebben ze elkaar opgezocht en werden activiteiten op touw gezet: zo zijn we onlangs met één grote groep naar de kermis in Horst gegaan. Zij zorgen voor de nodige sfeer om de wedstrijd heen. Hier wil ik ze erg voor bedanken en ik hoop ze volgend seizoen weer iedere week te zien”, sluit Van der Coelen af.