In Memoriam: Mart Wijnands

Met het overlijden van Mart Wijnands, afgelopen zaterdag, is Wittenhorst een clubicoon ontvallen. Bijna veertig jaar lang kon niemand binnen de club om Mart heen. Letterlijk, vanwege z’n imposante verschijning, maar toch vooral figuurlijk. De lijst van functies die hij vanaf het begin van zijn lidmaatschap in 1975 tot aan zijn overlijden heeft vervuld, is dan ook onvoorstelbaar lang en indrukwekkend. Een kleine greep: elftalleider, kantinebeheerder, coördinator van de bloemeninpakacties, organisator van het parkeren bij de Hiltho, ledenadministrateur, lid van de technische commissie, lid en coördinator van de sponsorcommissie, initiatiefnemer van Oranje Info. Bijzondere vermelding verdient zijn bestuurslidmaatschap van 1988 tot 1992. In een voor Wittenhorst problematische periode manifesteerde Mart zich als de kartrekker, die de vereniging op sommige momenten nagenoeg in z’n eentje runde en haar voortbestaan wist te verzekeren.

Genoemde activiteiten, functies en verdiensten ten spijt, zal Mart bij velen vooral in de herinnering blijven voortleven als degene die samen met de collega’s van ‘zijn’ parkcommissie sportpark Ter Horst omtoverde tot het mooiste sportcomplex in de verre omtrek. Op welk moment van de dag je ook op het sportpark kwam, de kans was groot dat je Mart er aantrof. Was hij niet druk met het verbouwen van de bestuurskamer dan was het wel de vernieuwing van de elektrische installaties die zijn aandacht vroeg. Waren zijn dagen niet gevuld met het coördineren van de bouw van nieuwe kleedlokalen dan oefende hij wel toezicht uit op de aanleg van de kunstgrasvelden. Altijd was er wel weer een nieuw project waarvoor nooit tevergeefs een beroep werd gedaan op het onvermoeibare hoofd van de parkcommissie. Alleen zijn lang gekoesterde droom van een overdekte tribune bij het hoofdveld zag hij niet in vervulling gaan.

Mart mocht dan wel getrouwd zijn met Gerda, Wittenhorst was toch op z’n minst zijn tweede liefde. In hectische periodes – en die deden zich met enige regelmaat voor – was het niet ongewoon dat hij meer tijd op het sportpark doorbracht dan thuis. En eenmaal thuis moest je niet verbaasd opkijken als hij op dat bomvolle bovenkamertje waar hij maar nauwelijks inpaste, de administratie van de sponsorcommissie aan het bijwerken was of zijn gedachten over de verbouwing van de massageruimte op papier zette.

Zeker als het om Wittenhorst ging, was het beste voor Mart niet goed genoeg. Dat dat hier en daar wel eens tot scheve gezichten leidde, besefte hij zelf maar al te goed. In het jubileumboek dat verscheen bij het 75-jarig bestaan van Wittenhorst in 2011 zei hij daarover: ‘Je wordt toch een beetje als boeman gezien. Misschien gedraag ik me ook wel zo, maar de vraag is of er een andere manier is. Ik stel hoge eisen, ook aan mezelf. Voor mij is “redelijk” niet voldoende, het moet op z’n minst “goed”, maar liefst “perfect” zijn. Ongetwijfeld ben ik daar wel eens in doorgedraaid. Soms heb ik me te weinig gerealiseerd dat niet iedereen dag en nacht voor de club klaar kan staan.’ Het werd Mart uiteindelijk altijd weer vergeven, in de wetenschap dat het uitsluitend het clubbelang was dat voor hem telde.

Nadat Wittenhorst zijn verdiensten voor de club al had onderstreept met zijn benoeming tot lid van verdienste en het erelidmaatschap, volgde in 2008 een koninklijke onderscheiding. Tijdens de jaarlijkse vrijwilligersavond speldde burgemeester Van Rooij hem de versierselen op behorend bij de Orde van Oranje Nassau.

Natuurlijk was Mart trots op wat hij en ‘mijn mannen’ allemaal hadden gerealiseerd op sportpark Ter Horst. Uiting daaraan gaf hij slechts zelden. Eén van die momenten waarop hij zijn masker wel liet zakken, werd gevangen in het eerder gememoreerde jubileumboek uit 2011: ‘De mooiste momenten beleef ik in m’n eentje. ’s Zomers aan het einde van de dag, als iedereen weg is, zittend op het trapje voor de ingang van de kantine met een maltje in de hand, uitkijkend over het sportpark. Héérlijk!’

Met dat prachtige beeld voor ogen neemt Wittenhorst afscheid van de man die zoveel voor de club heeft betekend.